Door de jaren heen hebben we gevraagd aan de cursisten om een reactie te schrijven op de bij ons gevolgde cursussen. Ik ben ze momenteel allemaal aan het nalopen en herplaatsen. Door de Covid 19 is hier helaas nu tijd voor. Ik ben nog niet klaar met alle reacties. Ik moet nog zeven jaar doen. Maar toch, ik kom zulke leuke teksten tegen. Nu is het stil, maar als ik de teksten lees weet ik zeker dat het weer een keer druk gaat worden. We blijven positief. De reacties blijven toch het leukste voor mij. Lees verder…

De laatste tijd vallen mij een aantal dingen extra op die ik al lang wist. Het gaat over smaak en het gaat over kleuren. Zijn wij als mensen voorspelbaar? Lees verder…

Wanneer iemand mij vraagt hoe een boom, bloemetje of een insect heet, iets waar ik echt geen verstand van heb dan noem ik het altijd Jubus Culubus. Geleend van mijn overleden vader Jitse met echte Amsterdamse humor. Als er mensen zijn op Facebook die denken de wijsheid in pacht te hebben en al een tijd lopen te narren en nu op de koop toe mij beschuldigd van vals spelen ( en later nog veel meer). Ja dan komt er een keer een moment dat de maat vol is. Ik ga een les geven in scherp fotograferen of zacht fotograferen of verscherpen met denk aan Dennis. Een extra les kan nooit kwaad want het blijkt maar weer dat er nog ontzettende veel geleerd kan worden. Dus er komt weer een duidelijke en heldere les.Lees verder…

Het jaar 2018 zit er weer op. Ook fotografisch bekeken. Het was een druk en goed jaar. Met voor mijzelf als hoogtepunt de komst van alle cursisten en een hele fraaie opdracht voor het departement Corrèze. Het gaat echter niet om mij maar om de cursisten. Er is weer veel fraais gemaakt. Hierbij een overzicht en wat uitleg. Lees verder…

Schrijven met licht is het Latijnse woord voor fotografie. Nou gaat dit niet zo'n balblabla blog worden. Ik heb een andere ingang voor schrijven met licht. Wanneer je niet met licht kunt schrijven kun je eigenlijk ook niet fotograferen. Teveel mensen pretenderen het te kunnen. Dat stoort mij. Dan denk jij misschien: "man, wat kan jou dat boeien?" Nou heel veel. Het gaat over vakmanschap erover een zuivere benadering van phos (licht) graphein (schrijven). Teveel koekenbakkers denken er verstand ervan te hebben. Nu heb ik commercieel gezien daar geen last van, maar wel moreel. Hoezo is iemand zomaar ineens fotograaf? Een schrijver met licht? Les verder voor meer en gratis lesjes. Ik vertel natuurlijk niet alles, want dan moet je maar op cursus komen. Ook voor degene die al les geven.

Lees verder…

Ken jezelf en je eigen capaciteiten...

Al zeker drie jaar hebben Babs en ik discussies over wie er wel en niet mee kan doen aan de gevorderde cursus. De discussie komt voort uit het feit dat gevorderde cursisten zo vaak geen gevorderde cursisten zijn. Ik durf er zelfs wel een getal aan te hangen. 95% van de gevorderde cursisten die instromen op de gevorderde cursus zijn het niet. Dit zijn dus de mensen die beginnen bij ons met de gevorderde cursus en hier in Pébru geen basis cursus hebben gedaan. Deze blog is dan ook speciaal geschreven om Babs te helpen met nieuwe cursisten zich beter te laten realiseren waar ze aan beginnen met een gevorderde cursus. Iedereen is welkom, maar wel graag bij de juiste cursus. Lees verder…

Iedereen heeft het recht om mooi om de foto te staan. Groot, klein dik of dun, mooi gefotografeerd worden is een recht vind ik. Maatje 34 en 36 kan iedereen wel leuk fotograferen, maar vanaf maatje 40 wordt het wat anders. Overal ter wereld bestaan grote maten. Meer dan 50% van Nederland blijkt uit onderzoek te zwaar te zijn. Dus even opletten! Je zou wat aan dit blogje kunnen hebben. Tenzij je nooit verder komt met je fotografie dan maat 36. Dan mag je deze overslaan.
Lees verder…

Flitsen is een belangrijk onderdeel van fotografie. In combinatie met flitsen kan er zoveel meer gedaan en gemaakt worden. Sferen neerzetten die zonder flitsers niet mogelijk zijn. Eigen werkelijkheden maken. Ik ben er gek op. Het vraagt veel van de verbeelding van een flitsende cursist. En ook die van mij. Maar als je even stevig doorgaat, dan heb je ook wat.

Lees verder…

En na de beste foto's van basis cursisten komen de vervolg cursisten. Het beste, knapst gemaakt of mooiste werk uit 2016. Lekker erugkijken op een geslaagd jaar. Lees verder…

Het jaar en cursus seizoen is voorbij. Wat hebben de cursisten gepresteerd dit jaar? December is altijd een mooie tijd voor lijstjes en terugkijken. In deze blog alleen het werk van basis cursisten. Daarmee kan ik makkelijk al een hele blog vullen.

Chera was klaar voor deze spugende lama die langskwam. Nou ja, bijna dan. Het ging iets te snel, maar dan vragen we hem toch om even stil te blijven staan. Lees verder…

Ik open vanavond mijn mail en zien een bericht van CA Brive, je weet wel die rugby club uit Brive waar ik vaak ga kijken. Ik heb al eens een blog geschreven over rugby fotografie in de vorm van Rugby voor dummies. In de mail van vanavond zat een foto een foto die ik ook heb weliswaar vanuit een iets ander standpunt. En laat het nu net een foto zijn van eergisteren waar mijn blog wat is fout licht over ging. Kijk, vergelijk en leer… Lees verder…

Fotografie is schrijven met licht….? Ja dat zeggen ze allemaal en iedereen praat elkaar maar na. ik ben niet zo van dit soort in hokjes stoppen. Ik ben gek op mooi licht, sterker nog, het is mijn specialiteit. Eén ding is zeker wel waar, zonder licht kun je niet fotograferen. Met mooi licht maak je mooie foto's en met slecht licht maak je slechte foto's. Is dat helemaal waar? Ja, zo goed als. Fout licht geeft slechte foto's. Ook als ze wel technisch goed zijn. Sfeer gaat boven techniek. En fout licht geeft geen sfeer.
Lees verder…

Deze maand is het Rugby maand. Het wereldkampioenschap voor Rugby wordt gespeeld in Engeland. Sinds anderhalf jaar kijk ik naar rugby. Ik heb het hier in Frankrijk tijdens mijn 49 ste levensjaar eindelijk ontdekt wat voor een enorm gave sport dit is. Wanneer je rugby snapt kijk je acuut geen voetbal meer. Dat is dan zo slaapverwekkend. Kijken naarmannen die zich continu aanstellen en zich om de haverklap laten vallen is niet leuk. Maar dat laatste gaat pas op als je rugby hebt gezien. Dat is even andere koek.
Lees verder…

Achtentwintig januari 2006 gingen wij in Frankrijk wonen. We begonnen met niets, geen huis, geen cursus en er was geen enkele zekerheid voor de toekomst. We hadden wel plannen, maar wie zegt dat ze ook echt gaan lukken? Er is enorm veel gebeurd sinds dit tijd. En zo is het nu even tijd om ook eens achterom te kijken. Afgelopen week keek ik weer eens een keer gekeken naar de “toppers” gemaakt door mijn cursisten. En het is alles behalve een straf om daarnaar te kijken Ik wil een aantal van deze toppers nog eens een eigen podium geven. Omdat ik trots ben op de cursisten die ze gemaakt hebben en trots omdat ik het ze geleerd heb. Lees verder…

Inmiddels ben ik bezig met mijn negende cursusjaar. En het gaat goed. Erg goed zelfs. Cursisten blijven komen en gaan, iets wat ik nooit voor vanzelf sprekend zal aannemen. Iedere week weer geef ik les alsof het mijn eerste week van het jaar is. En dat negen maanden lang. Dit kost mij heel erg veel energie, maar daardoor kan ik schrijven dat wij een goed draaiende digitale fotografie cursus cursus/bedrijf hebben. Want ja, we zijn wel degelijk een bedrijf. Babs en ik. En soms ook een beetje Mina Marie. Lees verder…

Deze blog is tot stand gekomen doordat Joris mij inspiratie gaf. Ik denk niet dat hij hiervan op de hoogte is, maar het was wel zo. Hij plaatste een stukje op Facebook en het was voor mij opvallend. Het gaat over een wederkerend probleem voor leerlingen bij fotografie opleidingen. En ondanks dat het niet nieuw is, kan ik het niet laten liggen of negeren.Lees verder…

Teveel cursisten die bij mij op cursus komen willen professioneel fotograaf worden. Waarom teveel? Omdat het voor velen, dus niet allemaal, een niet haalbare doelstelling is. Lees verder…

Ik heb al spijt op het moment dat ze de deur uitloopt. Met een bloedneus loopt ze naar haar auto toe. Waarom heb ik dit toch gedaan? Was dit nu echt nodig? Oh, wat heb ik een spijt. Zo spontaan gereageerd en dan dit. Nu zit ik met een groot probleem. Er is geen weg meer terug. Wat heb ik gedaan?Lees verder…

Eerder heb ik mij al redelijk kritisch uitgelaten over de firma Calumet. Ga ik nu niet doen ( zal ik uiteindelijk toch wel weer gaan doen, ik ken mijzelf) maar ik heb wel vragen.

Lees verder…

Wie mij kent weet dat ik niet bang ben om stellige uitspraken te doen. Althans zo komen ze vaak in eerste instantie over. Ik zeg nooit zomaar iets. Er zit een gedachte achter. En zo ga ik nu ook weer een boute uitspraak doen.

Lees verder…

Amsterdam, Rotterdam, Groningen, Apeldoorn, Brugge, Brussel, Leuven overal komen ze vandaan. Wie komen daar vandaan? De cursisten van fotografie opleidingen die niet tevreden zijn of iets missen op hun opleiding komen vervolgens naar mij toe. Meer dan een jaar heb ik nagedacht over hoe deze column te schrijven. Om mijzelf aan te prijzen? Nee, omdat ik zaken constateer die echt niet kunnen. Lees verder…